17 Nisan 2007 Salı

palavra yanaklı

Güneş pusuda bekliyor

Şirince gülümseyecek birazdan

Bak tepedeki sessiz çamların ardına

Birazdan turunç bahçesinde yürüyeceğiz


Saçlarının nemi henüz geçmemiş

Parmaklarım yapışıyor; güzelimlerine

Güzelimlerine kıyamıyor, parçalanıyorum

Palavra yanaklı kıymetim


Sırçaköşkümün küçük ucubesi

Yalnızlığımın kırat darbesi

Seni koklayarak versem

Nefsimi körelten

Son nefesimi.

Hiç yorum yok: